Diagnostyka z tęczówki (Irydologia B. Jensen)

       Oko to jedyna reprezentacja układu nerwowego,  która ma bezpośredni kontakt ze światem zewnętrznym - siatkówka, tęczówka.

Za pomocą mapy ciała na tęczówce - możliwa jest analiza stan organów, ich potencjalne zaburzenia i obranie terapii wspomagających siły witalne do zdrowia.

       W trakcie pierwszej wizyty, po szczegółowym wywiadzie, konieczne jest wykonanie zdjęcia tęczówki, które nastepnie wstępnie poddaje się ogólnej analizie na potrzeby spotkania. Z ogólnej analizy określić można konstytucję, podtyp, rodzaj włókien, siłe organizmu do zdrowienia, kierunek zaburzeń chorobowych oraz kierunek terapii. 

Pełną analizę oka przygotowuje się z kolei poza czasem konsultacji i gotowy opis jest wysyłany na wskazanego emaila lub przekazany danej osobie na następnej wizycie.

​

   Irydologia to ocena aktualnego stanu naszego zdrowia, ale przede wszystkim prognozowanie wystąpienia chorób i profilaktyka. Metoda daje więc wstępny obraz stanu całego organizmu i pozwala, w razie stwierdzonego zagrożenia lub istniejącej już choroby, szybko zareagować i wybrać odpowiedniego specjalistę.

​

          Ocena irydologiczna nie jest równoznaczna z diagnostyką lekarską. 

Jest to metoda uzupełniająca, która dostarcza informacji o predyspozycjach do niektórych chorób, stanie zdrowia organizmu, procesach chorobowych oraz o typie osobowościowym również.

W tęczówce zapisany jest stan zdrowia narządów wewnętrznych i zewnętrznych oraz informacja o tym, jakimi chorobami jesteśmy dziedzicznie zagrożeni.

​

Stawiając diagnozę należy uważnie obejrzeć całe oko, szczególnie tęczówkę.

​

- Prawa tęczówka ukazuje stan organów po prawej stronie ciała, a lewa po lewej.

- Górna część tęczówki pokazuje głowę, dolna stopy, a pomiędzy nimi rozciągają się pozostałe organy człowieka.

- Każdemu narządowi odpowiada określone miejsce na tęczówce.

​

Informacje dostępne z odczytu:

- wrodzone predyspozycje do pewnych schorzeń, o czym wnioskuje m.in. na podstawie tzw. słabych punktów naszego organizmu

- ustalenie stopnia zatrucia organizmu

- stan układu odpornościowego

- jakie choroby przebył pacjent w przeszłości oraz jaki miały one wpływ na stan narządów wewnętrznych

- skłonności do chorób alergicznych i reumatycznych

- informacje o zanieczyszczeniu organizmu oraz infekcjach pasożytniczych, gdyż wszystko to rzutuje na stan narządów układu trawiennego

– w jakim stanie jest układ nerwowy i sercowo-naczyniowy (np. zmiany miażdżycowe)

- możliwość kontrolowania przebiegu leczenia pod kątem jego skuteczności, gdyż pozwala to zmodyfikować terapię

– informacje na temat kolejności leczenia systemów i narządów / sugeruje to, jakie badanie specjalistyczne (laboratoryjne, USG itp.) należy przeprowadzić w celu pogłębionej diagnozy

​

​​

Diagnostyka z tęczówki sprawdza się w 80 do 95%.

Nie da się jej jednak stosować u dzieci do 4 roku życia ze względu na niewykształconą do końca tęczówkę oraz u osób po operacjach oczu.

​

​