Był czas, kiedy po prostu jedzenie zdrowej diety i unikanie wszystkich konserwantów zapewniło nam wszystkie minerały potrzebne do zachowania zdrowia - obecne badania pokazują jednak, że te czasy należą już do przeszłości, ponieważ zawartość składników odżywczych w naszym jedzeniu drastycznie spada.
Gleba jest głównym źródłem minerałów i każda żywa komórka zależy od jej struktury i składu. Witaminy, enzymy, aminokwasy (białka) i wiele innych biologicznie aktywnych substancji są niezbędne, aby nasz organizm prawidłowo funkcjonował. W zasadzie wszystkie te organizmy zawierają minerały jako integralną część ich struktury chemicznej.
Dr Linus Pauling, dwukrotny laureat nagrody noblistej, powiedział: "możesz sprawdzić, że każda dysfunkcja i każda chorobęa czy dolegliwość zaczyna się od niedoboru minerałów". Jednak na całym świecie minerały zanikają z gleb rolniczych w zastraszająco szybkim tempie.
W 1992 r. Oficjalny raport z Rio Earth Summit zakończył się stwierdzeniem, że "istnieje poważne zaniepokojenie ciągłymi poważnymi spadkami wartości minerałów na glebach rolniczych i na całym świecie". Stwierdzenie to oparto na danych pokazujących, że w ciągu ostatnich 100 lat średnia zawartość minerałów w glebach rolniczych spadła na całym świecie - o 72% w Europie, o 76% w Azji i o 85% w Ameryce Północnej.
Dlaczego tak sie stało?
Główna przyczyna to sztuczne nawozy chemiczne. Wiemy już, że rośliny pochłaniają 70-80 różnych minerałów z gleby, a liczba minerałów które wracają do gleby dzięki roślinom może być policzona na palcach jednej ręki. Każdy cięty plon lub zwierzę, które trafia na rynek, oznacza dalszy spadek stanu mineralnego gleby, na której on wyrósł.
Odpady organiczne, które w przeszłości były kompostowane i wzbogacały glebę, są obecnie w większości wysyłane na wysypiska lub spalane.
Przejście na rolnictwo chemiczne uniemożliwia uprawom pobieranie nawet rzadkich ilości pierwiastków śladowych pozostających w glebie. Gleba zawiera bakterie, grzyby, rośliny i zwierzęta, w stanie ciągłej interakcji i równowagi. Każdy z tych organizmów potrzebuje dziesiątki różnych minerałów, aby przetrwać i odegrać swoją rolę w ekosystemie. Niektóre bakterie odgrywają istotną rolę w przekształcaniu minerałów w glebie w formy chemiczne, z których mogą korzystać rośliny.
Nawozy NPK (nawozy stosowane we współczesnym rolnictwie, które zawierają tylko azot, fosfor i potas) stopniowo zmieniają pH gleby w kierunku warunków kwaśnych, w których te bakterie nie mogą przetrwać.
Aby zwalczyć zakwaszenie gleby, rolnicy wyrzucają wapń i magnez na ziemię co podnosi pH gleby, jednak to przekształca mangan i inne minerały śladowe w formy chemiczne, których rośliny nie są w stanie wchłonąć i tak kółko się zamyka.
Pestycydy i herbicydy również zmniejszają pobieranie śladowych minerałów przez rośliny. Rośliny mają ważną relację z niektórymi grzybami, które mogą tworzyć sieci obejmujące kilka akrów. Grzyb pozyskuje węglowodany z korzenia rośliny, jednocześnie dostarczając roślinie składniki odżywcze, które pobiera z gleby. Daje to roślinie dostęp do znacznie większego systemu ekstrakcji minerałów, niż jest to możliwe wyłącznie dzięki ich korzeniom.
Chemiczne rozpylacze fungicydowe niszczą te korzystne grzyby i ponownie zmniejszają zdolność roślin do wchłaniania minerałów w glebie. Insektycydy mogą również zmniejszać pobieranie śladowych minerałów przez inaktywację enzymów zawierających cholinę w roślinach, niezbędnych do wchłaniania manganu i innych minerałów.
Połączonym efektem wyczerpania minerałów glebowych i zmniejszonej dostępności tych minerałów, które pozostają, jest to, że większość jedzenia, które jemy, ma niedobór składników mineralnych.
Poniższa tabela podsumowuje zmniejszenie średniej zawartości minerałów w 27 warzywach i 17 owocach w latach 1940-1991. Wyniki najnowszych badań mają pokazać wartości minerałów w ciągłym spadku.
Reduction in average mineral content of fruit and vegetables between 1940 and 1991 Mineral Vegetables Fruit
Nowe badanie opublikowane w tym roku pokazuje, że, poziom minerałów w produktach zwierzęcych odzwierciedla obraz w pokarmach roślinnych. Porównując poziomy zmierzone w 2002 r. Z tymi, które były obecne w 1940 r., stwierdzono, że zawartość żelaza w mleku jest o 62% mniejsza, zawartość wapnia i magnezu w parmezanie spadła o 70%, a miedź w produktach mlecznych spadła o znaczące 90%.
Rząd Wielkiej Brytanii poświęca zasoby na poprawę zdrowia poprzez zachęcanie ludzi do jedzenia zdrowej diety, w tym 5 porcji owoców i warzyw dziennie i prawie nie słychać słowa o problemie zubożenia minerałów w glebę. Jedzenie wydaje się być uważane za coś zupełnie oddzielnego od źródła i środków produkcji. Ale to nie jest fizyka kwantowa - podstawą ludzkiego zdrowia jest jakość spożywanej przez nas żywności, która ostatecznie zależy od żywotności gleby, na której jest hodowana.
Minerały są potrzebne do prawidłowego tworzenia krwi i kości, utrzymania zdrowej czynności nerwów, regulacji bicia serca, reprodukcji i rozwoju płodu. Są niezbędne do procesu wzrostu, leczenia i uwalniania energii. Ważna jest nie tylko obecność minerałów w ciele - muszą być one również we właściwym stosunku do siebie. Poziom każdego minerału wywiera wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, na każdy inny, zatem jeśli któregoś brakuje, wpływa to na cały system.
Minerały są istotną częścią naszej naturalnej diety, a ich brak może częściowo odzwierciedlać naszą rosnącą podatność na "choroby cywilizacyjne" - takie jak choroby serca (magnez), rak (selen), cukrzyca (chrom) i choroby psychiczne (cynk).
Każdy z nas powinien zadbać o to, aby w minerały, których potrzebuje nasz organizm, były zaopatrzane .
http://web.archive.org/web/20100825003336/http:/www.physicalnutrition.net/soil-mineral-depletion.htm