W normalnym stanie wszystkie zastawki przewodu pokarmowego powinny być zamknięte. Podczas przechodzenia pokarmu z jednego odcinka do drugiego zastawki otwierają się i umożliwiają przemieszanie się pokarmu do niżej położonego odcinka .
Etapy działanie zastawek:
Podrażnienie wrażliwych tkanek zwieracza przełyku przez wstępujący pokarm – zastawka wpustowa. Oddziela ona przełyk od żołądka i zawsze wtedy, gdy pokarm ją podrażnia , zastawka otwiera się automatycznie i przepuszcza pokarm do żołądka.
Analiza jakości pokarmu w żołądku – co to za pokarm , jak bardzo jest przetrawiony i czy można go puścić dalej do jelit – zastawka odźwiernika.
Sprawdzenie możliwości przejścia pokarmu z górnego odcinka przewodu pokarmowego – z żołądka do niższego odcinka dwunastnicy – dolna część zastawki odźwiernika.
Analiza jakości pokarmu połączona ze stopniowym wydzielaniem odpowiednich odczynników – brodawka większa dwunastnicy – dostarczająca enzymów z wątroby i trzustki do dwunastnicy i do krwi.
Pomiar nacisku wywieranego przez pożywienie i otwieranie zastawki – gdy osiągnie ona określoną wysokość – zastawka między dwunastnica a jelitem cienkim oraz miedzy jelitem cienkim a grubym.
Zastawka znajdująca się przy wyjściu z jelita grubego – odbyt, składa się z dwóch części. Pierwsza część – górna – zamyka wyjście z kanał jelit grubego – formowanie resztek przerobionego pokarmu, które pod ciśnieniem otwiera odbyt celem defekacji.
Druga zastawka zabezpiecza i stabilizuje – podporządkowana jest świadomości – otwiera się wtedy gdy człowiek świadomie wybrał miejsce do wydalenia odchodów i przygotował się do czynności.
W normalnym stanie wszystkie zastawki są zamknięte.
Podczas przyjmowania leków rozkurczowych i przeciwbólowych oraz narkotyków zastawki tracą zdolność prawidłowego reagowania na impulsy nerwowe – pozostają otwarte.
W takiej sytuacji pokarm porusza się bez kontroli od jednego odcinka do drugiego i dociera do jelita grubego w nieprzerobionym stanie, jest odwadniany i grubymi warstwami osadza się na ściankach systemu wchłaniającego jelita grubego.
Do nadwyrężenia pracy zastawek prowadzi też niedbały dobór produktów żywnościowych podczas przyrządzania potraw, organizowania uczt, różnorodnych przyjęć świątecznych itd.
Obfite łączenie białek z węglowodanami – zawsze będzie prowadzić do chorób.
Białka i węglowodany są przetwarzane w organizmie przez zupełnie inne enzymy (ziemniaki z mięsem, ryż z jajkiem, pierogi z ryba, kanapki z kiełbasą).
Takie pokarmy zwiększają zużycie enzymów w żołądku 20 -25 razy a 600 razy i więcej w trzustce. W ten sposób spowalnia się proces trawienia oraz przenikania życiodajnych substancji z jelit do krwi – w efekcie organizm jest głodny bez względu na to ile pokarmu zostało zjedzone.
Ciągłe lekceważenie reguł łączenia produktów żywności (oddzielanie czasu spożycia białek od węglowodanów – minimum 2h) hamuje trawienie produktów w przewodzie pokarmowym i powoduje ciągłe narastanie głodu. Tworzą się w jelicie grubym zastoje nieprzetworzonego pokarmu , który gnije i zatruwa krew.
Przy całkowitym łamaniu zasad prawidłowego łączenia pokarmów – filtry krwi – wątroba i nerki – nie są w stanie w pełni zneutralizować krwi, aż do uszczerbku w swoich funkcjach. Krew gromadzi zatem niewłaściwe substancje i składniki elektrolityczne.
Organizm zaczyna zrzucać zanieczyszczenia do najróżniejszych części naszego ciała, tworząc złogi soli, warstwy tłuszczu, gromadząc wodne roztwory zanieczyszczeń – obrzęki.
N. Siemionowa, Szkoła zdrowia, W-Wa 2010